Het verhaal begint op de begrafenis van Nestor, de trouwe vriend en vaderfiguur van Dinsdag, die ons vertelt over zijn veelbewogen leven als “bevrijdingskind”. Alles speelt zich af in de kerk waar hij als vondeling gelegd werd en opgroeide. We worden ondergedompeld in zijn levensverhaal en mogen hem volgen van baby tot oude man, met alle vreugdevolle en pakkende gebeurtenissen ertussenin.
Moraal van het verhaal: “Het leven is kort, maar de dagen zijn verdomd lang.” Leef je leven zo goed als je kan, maar let ook op dat je niets (niet) doet waar je later misschien spijt van krijgt.
Een prachtige uitvoering met zeer veel oog voor detail die voor ieder wat wils heeft. Je wordt helemaal in het verhaal getrokken met humor, muziek, en zelfs acrobatie, die je zonder twijfel het nodige gelach en enkele “aah’s” en “ooh’s” zullen ontlokken. Daarnaast kan ze niet anders dan je ontroeren wanneer de hardheid van het leven genadeloos toeslaat.
Wat mij vooral opviel was de klasse en oog voor detail van deze productie. Zo’n sterk script, een prachtig interactief decor en het niveau waarop de acteurs hun rol omarmden. De personages waren allemaal zorgvuldig uitgewerkt en geen enkele seconde had ik gevoel dat het ‘gespeeld’ was. Ook het magnifieke decor, opgebouwd in de kerk, verbaasde me steeds weer met zijn prachtige details, functionaliteit en meerwaarde aan het stuk.
Dit is er zeker eentje die in mijn persoonlijke top drie van Vlaamse theaterproducties komt en ik zou iedereen aanraden een keertje te gaan kijken.